Dziś rocznica śmierci Emilii Szczanieckiej, która niosła pomoc rannym powstańcom

11 maja 1896 roku zmarła Emilia Szczaniecka herbu Ossoria. Ze Strzelnem związana w sposób szczególny. Działaczka patriotyczna i społeczna wspomagała działania narodowo-wyzwoleńcze w latach 1863-1864 prowadziła szpital dla rannych powstańców w Strzelnie, w pomieszczeniach klasztornych.

W Strzelnie (woj. kujawsko-pomorskie) na budynku poklasztornym przy kościele pw. św. Trójcy wisi tablica: „Wolność – Równość – Niepodległość/ W budynku tym/ od maja 1863 r. do 22 czerwca 1864 r./ mieścił się lazaret powstańczy/ założony przez Emilię Sczaniecką, / z którą współpracowali dr Teofil Matecki z Poznania/ oraz miejscowi lekarze/ dr Ferdynand Gorczyca i dr Rudolf Jordan/ 22/23.I.2013 r.- w 150 – rocznicę wybuchu Powstania Styczniowego/ Mieszkańcy Strzelna”.

Emilia Sczaniecka, urodzona 20 maja 1804 roku w Brodach, to postać, której życie i działalność zasługują na szczególne miejsce w historii Polski. Pochodząca z zamożnej rodziny ziemiańskiej, od młodości kształcona w duchu patriotycznym, przez całe życie pozostała wierna ideałom niepodległościowym i społecznym.

Już jako nastolatka, Emilia wyrażała swój sprzeciw wobec zaborców, odmawiając uczestnictwa w uroczystościach, które miały na celu uczczenie władzy pruskiej. Jej edukacja, kontynuowana w Poznaniu i Dreźnie, nie tylko wzmocniła jej wiedzę, ale też ukształtowała charakter młodej patriotki. W 1830 roku, kiedy wybuchło powstanie listopadowe, Emilia nie zawahała się ani chwili – zaangażowała swoje środki finansowe i osobiste zaangażowanie, by wspierać polskich powstańców. Organizowała pomoc medyczną i materialną, co stało się początkiem jej działalności w ramach Towarzystwa Dobroczynności Patriotycznej Kobiet.

W czasach zaborów jej dom w Pakosławiu stał się ważnym ośrodkiem narodowym. Mimo represji pruskich, Sczaniecka nie ustawała w działaniach na rzecz Polski, ukrywając emisariuszy i wspierając finansowo polskie inicjatywy, nawet kosztem własnego bezpieczeństwa. Jej działalność rozciągała się również na organizowanie pomocy dla rannych podczas wielkopolskiej Wiosny Ludów oraz powstania styczniowego. Była założycielką i działaczką wielu organizacji społecznych i patriotycznych, m.in. pierwszego w Wielkopolsce Stowarzyszenia Kobiet oraz instytucji Pomocy naukowej dla ubogich dziewcząt.

[ZT]8330[/ZT]

- W czasie wielkopolskiej Wiosny Ludów założyła Dyrekcję Opieki nad Rannymi – organizację kobiet pracujących w lazaretach polowych, a w 1863 roku – szpital polowy w Strzelnie. Przez rok działalności łącznie przebywało w nim 180 powstańców, a pomoc znalazło blisko tysiąc osób, także Rosjan i Prusaków. Emilia zaopatrywała szpital powstańczy w żywność, a także pracowała w nim jako pielęgniarka - przypomina blog proszewycieczki.wordpress.com.

Przez swoje życie, Emilia Sczaniecka zyskała szacunek i uznanie, zarówno w Polsce, jak i poza jej granicami. Otrzymała międzynarodowe odznaczenia za swoją pracę humanitarną, a jej postać została uhonorowana w polskiej kulturze – jej imieniem nazwano ulice i placówki oświatowe, a także poświęcono jej role w serialu historycznym.

Zmarła 11 maja 1896 roku w Pakosławiu, a jej pogrzeb, który zgromadził tłumy, stał się wyrazem narodowego szacunku i pamięci. 

[ZT]8320[/ZT]

[ZT]8325[/ZT]