• Zapraszamy do nowego cyklu materiałów historycznych w portalu TerazStrzelno.pl Wraz z Nadgoplańskim Towarzystwem Historycznym odsłaniać będziemy informacje o starym Strzelnie. 

• Dziś o Parkowej 10 (Strzelno Klasztorne). Aktualnie w tym miejscu działa Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy im. dr. Jakuba Cieślewicza. Jak obiekt wyglądał w latach 80. XX wieku? Zaglądamy do dokumentacji z tego okresu.

Zdjęcia budynku z lat 80. XX wieku wykonał B. Chrostowski. W 1985 roku udokumentował m.in. elewację ogrodową budynku (obecnie frontową) oraz wnętrze budynku. W dokumentacji pozostawił m.in. plan obiektu - ówczesnej Szkoły Podstawowej nr 3 w Strzelnie. Budynek został zbudowany w 1913 roku (na starych fundamentach), a autor projektu nie był znany. 

- Od połowy XIX wieku folwark i wieś była własnością rządową. W 1874 roku wymienia się murowany dom urzędowy. W 1985 roku przeprowadzono remont bieżący - czytamy w dokumentacji opracowanej przez Marię Grzęske-Janiak.

W 1985 roku kubatura obiektu wynosiła 3650m3, a powierzchnia użytkowa 780m2. Pierwotnym przeznaczeniem obiektu był charakter mieszkalny. Z czasem powstała tam szkoła.

[FOTORELACJA]997[/FOTORELACJA]

Dokumentacja z lat 80. XX wieku: Opis pałacu w Strzelnie

Według dokumentacji z lat 80. XX wieku, pałac w Strzelnie znajduje się około 0,5 km na południowy zachód od rynku. Budynek murowany z cegły, otynkowany i podpiwniczony, został założony na rzucie prostokąta. Jest dwutraktowy, z wąskim korytarzykiem w części zachodniej oraz układem pomieszczeń amfiladowym. Klatka schodowa usytuowana jest w trakcie przednim, po stronie wschodniej.

Bryła budynku jest zwarta i dwukondygnacyjna, posadowiona na ceglanym, otynkowanym cokole z odsadz­ką. Cokół przerywają prostokątne otwory piwniczne. Pałac nakryty jest dachem mansardowym. Ściany zewnętrzne wykonano z cegły, natomiast ściany wewnętrzne nośne z cegły pełnej. Ściany działowe są murowane i tynkowane.

Stropy mają konstrukcję drewnianą, odcinkową, podbitą trzciną i tynkowaną. Dach pokryto dachówką ceramiczną typu karpiówka, układaną na dwa razy. Więźba dachowa jest drewniana, płatwiowo-krokwiowa, ze stolcami w dwóch strefach. Podłogi w piwnicach są betonowe. W klasach szkolnych zastosowano posadzki drewniane, a w hallu parkiet dębowy, który został pokryty gumolitem.

Schody zewnętrzne wykonano z cegły, są otynkowane i posiadają balustradę ceglaną na elewacji południowej. Schody wewnętrzne mają konstrukcję wielobiegową, ze skrętem, balustradą tralkową oraz profilowaną poręczą.

Otwory okienne mają wykroje prostokątne i są zamknięte stolarką krosnową – cztero- i sześciopolową, z krzyżem pełnym. Otwory drzwiowe zewnętrzne są dwuskrzydłowe, płycinowe, przeszklone, z nadświetlem. Drzwi wewnętrzne występują w wersjach jedno- i dwuskrzydłowej, są płycinowe i przeszklone, ujęte w ościeżnice z profilowaną supraportą.

Elewacje
Elewacja frontowa jest dziewięcioosiowa, dwukondygnacyjna z ryzalitem. Ryzalit trójosiowy posiada boniowane pilastry. Na drugiej kondygnacji znajduje się centralnie umieszczony balkon z balustradą żeliwną, na której widnieje data 1913.

Elewacja tylna (południowa) ma siedem osi i ryzalit na parterze, nad którym w wyższej kondygnacji znajduje się taras z balustradą drewnianą. Na osi wejście prowadzi przez wachlarzowe schody, ujęte w tynkowane, ceglane balustrady.

Elewacja wschodnia jest dwukondygnacyjna, z poddaszem. Na parterze znajduje się jedno okno po stronie południowej. Wyższa kondygnacja jest trzyosiowa. Na strychu umieszczono wąskie, prostokątne okienka.

Elewacja zachodnia jest pięcioosiowa, dwukondygnacyjna, z poddaszem i czteroosiowym ryzalitem, nakrytym daszkiem trójspadowym. W cokole znajduje się zewnętrzne wejście do składu opału, bliżej osi południowej.

Wnętrze
Wnętrze budynku jest dwutraktowe, z wewnętrznym korytarzem po stronie zachodniej, wtórnie podzielonym. W hallu, po stronie wschodniej, znajduje się klatka schodowa. Według dokumentacji, pierwotne wejście główne umieszczone było na elewacji północnej, natomiast obecnie znajduje się na południowej. Układ piętra powtarza rzut parteru. Strych ma charakter jednoprzestrzenny i użytkowy, z widoczną więźbą dachową.

Wyposażenie
W hallu na parterze znajduje się drewniana, płycinowa boazeria. Schody drewniane posiadają balustradę z toczonymi tralkami i rzeźbionymi słupkami. W części południowej, oddzielającej ryzalit od hallu, umieszczono przeszklony wiatrołap z dwuskrzydłowymi drzwiami. Stolarka drzwiowa to drzwi dwuskrzydłowe, płycinowe, osadzone w ościeżnicach z profilowanymi supraportami, z zachowanymi zamkami i szyldzikami. Stolarka okienna posiada oryginalne okucia.

Instalacje
Budynek posiada instalację elektryczną, wodno-kanalizacyjną oraz centralne ogrzewanie.

Źródła: M. Grzęska-Janiak, Dokumentacja ewidencyjna-maszynopis PKZ Toruń, 1985. 

[ZT]11166[/ZT]

[ZT]11161[/ZT]

[ZT]11160[/ZT]