Markowice i postać patrona SP, w TVP Bydgoszcz

W najbliższą sobotę 20.11 o godz. 11.25, na antenie TVP Bydgoszcz zostanie wyemitowany program: Małe miejscowości, wielcy ludzie, pt: "Romantyk z Kujaw", którego tematem będzie postać Gustawa Zielińskiego - poety i pisarza urodzonego 01.01.1809 r. w Markowicach.

W programie pojawia się biogram Gustawa Zielińskiego, fragmenty jego twórczości oraz pamiątki z nim związane, zarówno w Markowicach, w muzeum przy parafii, jak i całej Polsce. Szkoła Podstawowa w Markowicach również nosi imię Gustawa Zielińsakiego.

Jak czytamy w Wikipedii: 

Gustaw Zieliński rodził się w rodzinie o bogatych tradycjach niepodległościowych. Jego ojciec Norbert Zieliński (1768–1834) był pułkownikiem kościuszkowskim, a matka – Kazimiera Zielińska (1783–1819) była córką Jana Zielińskiego, posła Sejmu Wielkiego. Miał brata Karola (1812–1827/28) oraz dwie siostry: Eufrozynę i Stefanię (ur. 1815)[2].

Uczęszczał do szkół w Toruniu, Warszawie i Płocku. W 1830 skończył Wydział Prawa i Administracji Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego. W powstaniu listopadowym brał udział jako szeregowiec, po bitwie pod Warszawą zaś otrzymał stopień oficerski. Uniknął represji, uchodząc z korpusem generała Rybińskiego do Prus, ale wrócił do kraju w 1832, korzystając z amnestii. Zawiązał się z ówczesnym literackim środowiskiem warszawskim.

W 1833 został mimowolnie zaangażowany w tzw. „sprawę Zaliwskiego”, za co został uwięziony i zesłany na Syberię. Przebywał w Tobolsku i Iszymiu[3], gdzie wszedł w środowisko filomatów i dekabrystów. Wrócił do kraju w 1842[3] i zajął się gospodarką. Nawiązał też znajomości z literatami warszawskimi. Po 1848 współredagował „Bibliotekę Warszawską”. Był jednym z autorów haseł do 28 tomowej Encyklopedii Powszechnej Orgelbranda z lat 1859–1868. Jego nazwisko wymienione jest w I tomie z 1859 roku na liście twórców zawartości tej encyklopedii.[4]

W proteście wobec planów wywołania powstania styczniowego wyjechał za granicę i nie brał w nim udziału. Zgromadził w tzw. Belwederze Skępskim duży księgozbiór, liczący ponad 20 tys. woluminów, w tym kilkadziesiąt inkunabułów, który stał się podstawą obecnej Biblioteki TNP Towarzystwa Naukowego im. Zielińskich w Płocku. Patron Szkoły Podstawowej w Skępem. Został pochowany w Skępem[5].

Był dwukrotnie żonaty. Jego pierwszą żoną była Urszula Romocka (1827–1853), córka Stanisława Romockiego, kapitana byłych wojsk polskich. Gustaw zaślubił ją w 1844 roku. Mieli trójkę dzieci: Józefa (1845–1906) oraz Stanisława i Marię, którzy nie dożyli nastoletniości[6]. Drugi związek małżeński zawarł z Anielą Romocką (zm. 1870), wdową po Stanisławie Popławskim i córką Hieronima Romockiego, właściciela dóbr Obrowo w powiecie lipnowskim[6]. Mieli 11 dzieci: Karola, Władysława (zm. 1929), Konstantego, Ludwika, Jana, Zofię (zamężna z A. Nałęczem), Kazimierę oraz zmarłych w wieku dziecięcym Ignacego, Adolfa, Stanisława i Stefana[7].